Nog één boek

‘Laten we een cruise gaan maken.’
‘Alsjeblíeft, zeg.’
‘Waarom niet?’ Willem klikt op een foto van de Oceania Riviera. ‘Moet je zien wat een gigant.’
Vera schenkt zichzelf een glas Shiraz in. Haar hand beeft. ‘Ik ga toch zeker niet op een bóót zitten met een stel bejáárden.’
‘Er is zelfs een spa aan boord.’
Ze morst wijn op het laken. ‘Hè, verdomme.’
‘Ze hebben een uitgebreid entertainmentprogramma.’
‘Hoor je wel wat je zegt. Dan kan ik net zo goed metéén in mijn kist gaan liggen. Nouja, lang heb ik toch niet meer.’
‘Veer, laten we gewoon lol maken.’
‘Nu het nog kan, bedoel je.’
Willem streelt met zijn wijsvinger over de gezwollen ader die als een regenworm over haar magere hand kronkelt. ‘We gaan de hele dag op onze luie kont in de zon zitten cocktails drinken.’
Vera lacht rochelend. ‘Met al die afschuwelijke mensen, zeker.’
‘Uitgenodigd worden aan de captain’s table.’
‘O, verschrikkelijk.’
‘Tien keer per uur roomservice laten opdraven.’
‘Je bent gek.’
‘En daarna schrijf je nog één boek.’
Ze zucht. ‘Een ongelofelijk stom idee. We doen het.’